Portretten
Als één van de 45 creatieve Bruggelingen die in beeld werden gebracht, las ik gisteren voor in boekhandel Raaklijn, op de opening van de foto-expo Made in Bruges. Op de achtergrond ziet u een eminentie meegenieten. Op de sokkel niet de onzichtbare man, waarvoor ik speciaal een gedicht had opgedragen. Ik had vier gedichten geselecteerd die stuk voor stuk iets te maken hadden met 'het portret' (kwestie van het een beetje in te kaderen), waaronder ook één voor mijn oogappel Sofie.
De onzichtbare man
Het staat buiten kijf: hij is er lijfelijk niet
maar wel zijn denktank,
hij resoneert als Romulans of ninja
en verschanst zich als een inktvis.
Hij is een roofdier in de stroom,
een stealth-jager, een killer van formaat
die kleuren en geuren absorbeert en
wegcijfert de zintuigen van de vijand.
Het effect van de heks is hem bekend:
De appel die zij ongemerkt
van hand tot hand doet gaan
laat haar tegenstanders vallen
als vliegen bij de boom des doods.
Oogappel
Je blinkende blik vervoert als een hemellichaam
mijn natuur, mijn stuurse mannelijkheid die in het raam
van je netvlies tot expansie komt, tot een uitspansel
zich bij onze uitspatting voltrekt.
Na het oogcontact volgt een tinteling van vlees,
een rilling in de bast van het beest dat oprijst
uit de marmelade van de dagelijksheid.
Door je haren dwarrel ik, in een blinde roes
rol ik door je ragebol.
Je bent oogverblindend genaderd
en ik zinder nog van spanning
van de ioniserende iris
die mijn werkelijkheid vervormt
tot een eden in het heden.
Reacties