Frederik Lucien De Laere

Gisteren troepten de stadsdichters der lage landen weer samen in Lelystad (NL). 's Middags zwermden ze uit naar diverse lokaties, alwaar de dichtkunst verlevendigd werd, met de ontegensprekelijke pieken en dalen. Op de foto ziet u de aanvang van het poëtisch moment, het vrijlaten van een duif. Het dier werd door de poëzie zo bevangen, dat het op het dak van de woning bleef zitten. Hoe krachtig kan het woord zijn... 's Avonds in het Agoratheater kreeg elke dichter nog eens zijn zegje, wat een ongelooflijke variëteit aan ontboezemingen opleverde, en enkele hilarische toestanden. De stadsdichters zijn voor de gelegenheid bijeengebracht in een fraaie bundel (zie www.uitgeverijkontrast.nl/stadsdichters ) De nationale stadsdichtersdag kreeg nog een internationaal tintje, daar Frank Adam en ikzelf aanwezig waren en dus Damme >> Vlaanderen >> België vertegenwoordigden. Ik werd uitgenodigd als voormalig stadsdichter. Eens, altijd dus.

Het voorbije weekend stond in het teken van de Nationale Stadsdichtersdag te Lelystad. Een groot aantal stadsdichters uit Nederland waren present, en ikzelf als enige Belg. Elke dichter kwam ruimschoots aan het woord, tussenin werd de stadsdichtersbundel Verzen van verbondenheid (uitgeverij Kontrast) voorgesteld, met gedichten samengesteld door Gerard Beense. Na afloop van de voordrachten vond een ware verbroedering plaats: bloemen werden elkaar toegeworpen, massages gegeven, met de naamkaartjes werd creatief omgesprongen. Opmerkelijk waren de grote affiches in het straatbeeld, een duidelijk teken van het belang van dit evenement.