De aanmoediging
Hugo Claus. Ooit stapte ik met knikkende knieën op de grootmeester af, en vroeg – zoals beginnende dichters wel eens menen te doen – of hij enkele gedichten van mij wou lezen en er zijn oordeel over vellen.
Ik kreeg als antwoord dat hij mij niet meteen kon helpen, want dat hij niet het minste talent had in die richting, d.i. het becommentariëren of bekritiseren van andermans werk.
Hij had wel één tip: “Lees eens Francis Ponge, die meester van de stille dingen, en je zult zien met welke ellipsen hij werkt”. Ook stond in zijn briefje dat hij mijn verzen met genoegen gelezen had, en hij raadde mij aan om dapper door te doen.
Een cruciale bemoediging, zo is gebleken
Ik kreeg als antwoord dat hij mij niet meteen kon helpen, want dat hij niet het minste talent had in die richting, d.i. het becommentariëren of bekritiseren van andermans werk.
Hij had wel één tip: “Lees eens Francis Ponge, die meester van de stille dingen, en je zult zien met welke ellipsen hij werkt”. Ook stond in zijn briefje dat hij mijn verzen met genoegen gelezen had, en hij raadde mij aan om dapper door te doen.
Een cruciale bemoediging, zo is gebleken
Reacties