dochter Fien De Laere prijswinnaar poëziewedstrijd Jotie T'Hooft
Mijn dochter Fien werd tweede in de poëziewedstrijd Jotie T'Hooft in haar leeftijdscategorie (tot 14 jaar) met het gedicht 'Ondersteboven'.
Verslag van de jury: Op de tweede plaats hebben we gekozen voor het gedicht "Ondersteboven" door Fien De Laere. De jury stond versteld van haar volwassen manier van schrijven. Het woordgebruik, de mooie opbouw en de soms wat vergezochte metaforen tonen een reeds grote poëtische rijpheid. Ook van Jotie werd in zijn prille jeugd vaak niet geloofd dat hij op zijn leeftijd al zo'n poëzie kon schrijven.
Het gedicht werd gepubliceerd in een bundel, uitgegeven ter gelegenheid van de 4de poëzieprijs Jotie T'Hooft.
Hieronder het gedicht:
Ondersteboven
Als de vinger, onthaard, volmaakt
haar huid aanraakt zonder smaad
vervuld door euforie, vanaf vandaag
zullen zij het voelen
Alsof de tijd, verdraaid, verloren
overal verwarring zaait die, als koren
uit de grond ontwaakt, ja
voor je zekerheid kan vinden
Dan spreekt de mond de pure woorden
zoals die iedereen, verloren in tijd, bekoorden
zoals je het voelt, zal het zijn
angst, vreugde, venijn
Vervolgens, als je het juiste voelt
draaien bomen, bergen ondersteboven
vormen woorden, onbezoedeld
een woning waar je thuis kan komen
(c) Fien De Laere
Verslag van de jury: Op de tweede plaats hebben we gekozen voor het gedicht "Ondersteboven" door Fien De Laere. De jury stond versteld van haar volwassen manier van schrijven. Het woordgebruik, de mooie opbouw en de soms wat vergezochte metaforen tonen een reeds grote poëtische rijpheid. Ook van Jotie werd in zijn prille jeugd vaak niet geloofd dat hij op zijn leeftijd al zo'n poëzie kon schrijven.
Het gedicht werd gepubliceerd in een bundel, uitgegeven ter gelegenheid van de 4de poëzieprijs Jotie T'Hooft.
Hieronder het gedicht:
Ondersteboven
Als de vinger, onthaard, volmaakt
haar huid aanraakt zonder smaad
vervuld door euforie, vanaf vandaag
zullen zij het voelen
Alsof de tijd, verdraaid, verloren
overal verwarring zaait die, als koren
uit de grond ontwaakt, ja
voor je zekerheid kan vinden
Dan spreekt de mond de pure woorden
zoals die iedereen, verloren in tijd, bekoorden
zoals je het voelt, zal het zijn
angst, vreugde, venijn
Vervolgens, als je het juiste voelt
draaien bomen, bergen ondersteboven
vormen woorden, onbezoedeld
een woning waar je thuis kan komen
(c) Fien De Laere
Reacties