Frederik Lucien De Laere

Metamorphose 1992 © Jan Fabre Op de Salzburger Festspiele loopt momenteel de voorstelling Requiem für eine Metamorphose van Jan Fabre. Het Requiem is een compendium van Fabres werk tot nu toe, met de dood als leitmotiv. De dood als een nieuw begin, de metamorfose. De vlinder verlaat een stervend lichaam. Personages, maar ook decorelementen ondergaan gedaanteverwisselingen. De muziek is van Verstockt en zijn ensemble Champ d'Action: loeiharde heavymetal, aangevuld met tuba, contrabas, antieke elektronische orgels, keyboards en speelgoedpiano's. Misschien (hopelijk) komt deze voorstelling nog naar België. Link: www.salzburg-festival.at

In een interview in De Morgen van woensdag 22 augustus beweert de Britse poet laureate Andrew Motion het volgende: 'Gedichten die werken zijn altijd het resultaat van de samenwerking van de cognitieve, manipulatieve eigenschappen van onze hersenen en eigenschappen die niet het flauwste idee hebben wat er aan de hand is en die op het niveau staan van het protozoïsche moeras. Uit het moeras stijgen de gasbellen op die vol pijn, wensen, verlangens, liefde en verlies zitten. Wanneer je teveel vanuit het kennende deel van je brein schrijft, eindig je met een gedicht dat heel goed gestructureerd en knap bedacht is maar geen vuur in zijn lijf heeft. Als je daarentegen vanuit het moeras schrijft, heb je veel kans met een gedicht te zitten dat heel veel voor jou betekent, maar niets voor iemand anders. Kunst is altijd een kwestie van evenwicht.' Probleem is: hoe schrijf je vanuit het moeras als je het moeras niet kent? Want het moeras is een groot mysterie, het deel van de hersenen dat ...

Op zondag 26 augustus om 14u treed ik op in het auditorium van de KBC-toren in Antwerpen, in het kader van de cultuurmarkt 2007. Voor het volledige programma: www.cultuurmarkt.be.

In het nieuwste nummer van de Poëziekrant (nr 5, juli-aug 2007) staat een interview met mij n.a.v. mijn aanstelling als stadsdichter. Ook het stadsgedicht '10 x Damme boekendorp', dat ook op panelen verspreid in Damme hangt, staat afgedrukt.

Vol overgave begon de Damse stadsdichter, als nr 1 van de wedstrijd, aan de zwemmarathon en presenteerde zijn tweede stadsgedicht onder massale belangstelling. De belangstelling was minstens even groot aan de finish, maar de stadsdichter kwam maar niet opdagen. Hoewel hij eigenlijk goed op dreef was, moest hij na 3 km forfait geven, wegens opstekende krampen. Bovendien was hij zijn extra stuwkracht (visballon) al van bij de start kwijtgeraakt. Op 1 km van de finish werd hij door een reddingssloep opgepikt, in een warme deken gewikkeld, en afgevoerd naar een Rode Kruis post. Zo werd de zwemwedstrijd voor de stadsdichter een verhaal vol passie en lyriek, wat het gedicht nog beter tot haar recht liet komen. Damme-Brugge 12 augustus 2007 We starten met gespartel, gespat, de slag in het water verhindert richting tot de deining vermindert en de armen zich naar Brugge strekken in crawl of school, vadem na vadem. In een kanaal van lange adem glijden we, snijden we in het zachte zilver en wanen...

Ik werk momenteel aan een nieuwe bundel, waarvan onderstaand gedicht deel uitmaakt. In deze tijd wil de mens zich steeds meer gaan beveiligen, beschermen, wapenen. Klimaatsverandering wekt de bekommernis om het milieu, de natuur rondom ons. Het hoeft geen betoog meer dat het vijf voor twaalf is, we beginnen het aan de lijve te ondervinden. Er worden (voorzichtige) stappen gezet om de klimaatsverandering tegen te gaan. Het is een kwestie van overleven. Maar stel dat de natuur het eens van ons zou overnemen. Dat de natuur ons een stapje voor zou zijn, dat zij ons een richting uitstuurt. Leven wij niet in de illusie de natuur te kunnen bedwingen, naar onze hand te kunnen zetten? In dit verband verwijs ik naar het boek 'The world without us' van Alan Weisman (website: http://www.worldwithoutus.com/ ), waarin beschreven wordt hoe de wereld zou evolueren zonder onze aanwezigheid. Wat als de mensheid in korte tijd van de aardbodem zou verdwijnen? Welke menselijke sporen zouden aanwezi...

Op zondag 12 augustus wordt naar jaarlijkse traditie de zwemwedstrijd Damme-Brugge gehouden. De Damse stadsdichter kan op dit evenement natuurlijk niet ontbreken. Hij zal er zijn geestelijke en lichamelijke kwaliteiten tentoon spreiden. Het gedicht, het tweede officiële stadsgedicht, zal hij aan de start declameren en vervolgens in het kanaal springen om de afstand van 4km te overbruggen. Ook zal het gedicht op diverse plaatsen zichtbaar zijn. Het zou mooi zijn mocht de stadsdichter het eremetaal in handen mogen hebben, maar het is niet omdat hij als eerste in het water springt, er ook als eerste uit zal komen. Het startschot wordt gegeven omstreeks 15u15, aan de aanlegsteiger in Damme.